Esistencia

Esti artículu necesita wikificase. Pues visitar la llista d'artículos pa wikificar. Contribúi camudando lo que seya necesario o poniendo na páxina d'alderique lo que nun conozas pa que l'autor faiga los camudamientos. (Collabora!) Nun elimines esti avisu hasta que tea fináu tol trabayu... Esti avisu púnxose'l 30 de xunu de 2016.

Esistencia
propiedá

Nel usu común, la esistencia ye "la estancia nel mundu". N'otros ámbitos particulares, puede referise tamién a formes d'esistencia distintes de la esistencia real (en matemátiques falar de la esistencia potencial^[1] de tal o cual oxeto con una propiedá definida, como por casu un númberu, etc.).

Eso que llamamos mundu apaeznos como un conxuntu de seres rellacionaos unos con otros na intuición consciente d'oxetus esternos a nós.

Esa noción de perceiciones suxeta en yuxtaposición^[2] a datos sensoriales da llugar al conceutu mental de "lo qu'hai" de la cosa esistente. De cuenta que esistir o'l "haber de ser" refier a "tar nel mundu", tanto nós como les coses que nos arrodien.

El conceutu más astractu d'esistencia física y d'otros tipos foi investigáu sistemáticamente pola filosofíasobremanera pola caña denomada ontoloxía. Los filósofos plantegáronse cuestiones como:

• ¿Qué ye lo qu'esiste?
• ¿Ye lo mesmo ser qu'esistir?
• ¿Cómo conocemos y sabemos?
• ¿Hasta qué puntu son los sentíos una guía fidedigna respectu a la conocencia de lo qu'esiste?
• ¿Cuál ye'l sentíu, si esiste, de les afirmaciones alrodiu de la esistencia y de les categoríes, idees y astraiciones coles qu'espresamos la nuesa conocencia avera del mundu y de les coses qu'esisten?

En filosofía les pallabres tienen un sentíu más especializáu, estremándose'l fechu d'esistir de les maneres del esistir.

1. ↑ Lléase Metafísica, llibru XIII de Aristóteles Ye obligatoriu indicar l'idioma de Wikisource.
2. ↑ Vease individuu sustancial.